Mektup

Artık kapıyorum gözlerimi hayata!
Derin bir uykuya dalıyorum.
Siliyorum hafızamdan geçmişi ve geleceği.
Hayata dair herşeyi!

Korkularım geliyor aklıma.
Hiç olmasını istemediğim şeyler....

Üzülüyorum!
Ama mutluyum!

Kalbimden bir parça düşüyor.
Tutamıyorum!
Tıpkı yaşamımda düşen diğer parçalar gibi.

***

Hayallerim beni engelliyor.
Hayal kırıklıklarım acımı dağlıyor.
Ağır ağır bedenim uyuşuyor.
Kalbim vücudumu parçalarcasına atıyor.
Beynim ölümü bekliyor!

Çaresizlik içinde yatıyorum.
Ve sonra;
Gözümden bir damla yaş düşüyor.

Bu ben miyim?

Yaşadıklarıma üzülüyorum.
Ölümü hissetmeye başlıyorum.

Artık dayanacak gücüm kalmadı!
Teslim oluyorum sana!
Ruhum özgürlüğü bulma yolunda!

Şimdi yaşam denilen bu zor kavramın,
Bitişini görüyorum.
Biraz acı veriyor.
Birazda hüzün.

Dedim ya,
Mutluyum!

Yaşamımdan geriye kalan,
Birkaç damla gözyaşı!